Nakakamiss ang pagiging bata . lalo na noong nag-aaral ka pa, ang sarap amuy-amuyin ng mga school supplies na bagong bili ni nanay, itatabi pa sa pagtulog , tatasahan ang mga monggol na lapis at idadamay pa ang mga walang malay na crayola, isusulat sa ungang pahina ng notebook ang pangalan at mga asignatura at maayos pang naka-arrange ang lahat sa bag ..
Naaalala mo pa ba yung mga nilalaro mo? tumba-lata . piyonganay . tagaanay . bahay-bahayan , ikaw nanay ako tatay tapos gawa tayo anak .. magluluto ng mga dahon . ilalagay sa plastik na platong kasingliit ng utak mo at magkukunwari na busog pagkatapos itapon ang mga dahong kunwaring kinain mo ..
Ang mga paborito mong palabas? Ang Power Rangers . Dragon Ball . Sailor Moon at hindi mawawala sa listahan ang TV Patrol. Pati mga komersyal ay pinapanood mo , walang patawad, kinabisado pa ang mga linya at gagayahin pa. Kagaya ng "isa pa. isa pa. isa pang Chicken Joy". hanggang sa "Chicken Joy" na lang ang naging tawag mo sa lahat ng klase nang luto sa manok.
Kaysarap bumalik sa pagiging bata, walang problema kundi piso. Walang ibang iniiyakan kundi laruan . Maninikip lang ang dibdib mo kung pinapatulog ni nanay tuwing tanghali. Nasusugatan lang kung nadadapa. Hindi tulad ngayong malaki na , pinoproblema pati ang problema ng syota . Iniiyakan ang sarili kapag pinaglalaruan. Maninikip ang dibdib kung nakitang may ibang kasama ang kalaguyo at nasusugatan kapag ipinaglaban ang pag-ibig sa iniibig. Saan ka? Sa pagiging malaking bata? o Sa pagiging mangmang na matanda?
No comments:
Post a Comment