Kaibigan, Usap Daw Kayo.

nagsasalita ang tao upang ibahagi ang iniisip , hindi yung sa iba ay manlalait.

ito ang ating medyum para magkaunawaan , hindi para ang iba ay siraan.

dapat mag isip bago magsalita , hindi yung nagmura ka na magmumura ka pa.


kung hindi kayang itikom ang bibig , buksan na lang ang isip. 

kung ang kasasalita'y di mapigilan , magsalita ka na lang ng may kabuluhan.
hindi yung salitang dinaragdagan na galing lamang sa mga kongklusyong walang batayan.


at para sa mga pinatatamaan , huwag sumuko at gawing dahilan ang kanilang binibitawan.

sa halip ay gawing inspirasyon , upang mag-isip sila kung bakit nagkaganun.

kunin ang mga letra at ipunin , at kapag napuno ka ay sa kanila ipakain.


kung ikaw ay isa sa mga nagdadagdag ng mga letra sa mga salita.

siguraduhin mong ito ay tama , hindi yung puro ehcus lang at chaka.

baka isang araw , ang mga letrang ito pa ang magiging dahilan nang iyong pagpanaw.


dalawang bagay lang ating magagawa , ang huminto't lumuha.

o sila'y balewalain at magpatuloy sa ating ginagawa.

buhay na nila ang manira , naiinggit lang sila sa kung anong meron ka na sa kanila ay wala.