Tipak ng Nakaraan

sa pagbabalik nang lungkot , muling nabalot nang puot

ang dating payaso, ngayo'y nagtataglay na nang ngiting aso

gumagala, nakatulala at nag-iisip nang maitutula

nais muling malagyan ng nakahigang kurba ang pangit na mukha

nasa harapan at naghihintay na ang diretsong daan

ngunit bakit parang hinihila parin pabalik sa nakaraan?

hindi ko kayang kumaliwa, kaya sa kanan dumaan

pero kitang-kita na lumiko parin ang aking katawan

bakit sa paligid ay maraming nakikialam?

hindi naman binibigkas ngunit parang nararamdaman

kahit na di naman masyadong dinaramdam

ngunit bakit hindi parin kayang iwanan?

kung may pagkakataon ay ngingiti na ako

hindi man ngayon ngunit parang bukas ay tatawa na 'to

mga maninipis kong labing hindi na makatiis 

sana'y tataas na ang aking ranggo sa tetris ..

Madam

Gustong umalis ngunit pinigilan siya

Masakit nga kasi ang batok niya

Ang sa amin lang baka mawili siya

Mga kasong iiwanan

Ay baka makalimutan niya

Nagkaroon na siya ng pagkakataon

Di nga lang sinwerte sa ngayon

Ang dating makapangyarihan

Robot na kung titignan

At di na makalaya

Yan na yata ang karma Madam!

Ano na naman kaya ang magagawa?

Kung ang ungas ay muling magtatangka?

Aba'y itali na yan upang magtanda.

!

Akda

inimbita, sumama at doo'y nakilala ang dakilang sinasamba

umidlip, nag-isip, nagsulat at iniwanan ang tahanan

umalis, lumisan, walang paalam na tinungo ang dalampasigan

nagsaya, tumalo't tumawa habang hinihintay ang may akda

sa kabilang isla, naghintay, halos ikamatay ang hindi pagbalik

pinag-usapan, hinanap at talagang nananabik

pinaubaya sa hindi maasahan at akalain mong natsambahan

nakita sa likod ng isla, nakangiti, buo pa rin at nakatawa

sa muling pagbabalik mukhang hindi mukha ang namukhaan

sa kabila nang nangyari, parang hindi man lang alam pinanggalingan

sa bawat bigkas ang may akda ang laging laman

sa mga mata pa rin ang katotohana'y matatagpuan

nagbago ang mga galaw sa saliw nang musika nang buhay

hindi na alam kung saan at kanino iaalay

tawagin at muling hagkan ang bawat kaway nang kaliwang kamay

at sa ulo magmumula ang tunay na kapangyarihang taglay

naasaan na ba talaga ang may akda ?

na siyang sasalubong sa bawat pagtulo ng luha

tinatawan ka na lang nang kanyang kalaban

na siyang namuno sa mga napakaraming paglilinlang .. 

Somosoko ko "NO" bo?

maagang nakatali sa yakap habang mamimikit-mikit

haplos sa mukha't pangala'y isinampit

isang magandang simula sa umagang sumasapit

sa isang munting tahanang nagiging masikip

naglayag at umalis sa sinasakyang barko

akala'y kaya na ang mapaglinlang na mundo

ang isip at puso'y nakatali pa rin sa angkla nito

ngunit nangingibabaw pa rin ang orgulyo

tanghali na at kailangang kainin ang mga ibinigkas

upang sa dapithapo'y mahanaw na ang pintas

'sing init ng adlaw ang kabatiran nang naninirahan

naghihintay lang na kayo'y tatangnan

sa kanluran , pipikit ulit ang haring adlaw 

pagmumukha pa rin ang natatanaw

"kailangan kaya ako mananahimik at papanaw?"

tanong sa sarili habang kinakamay ang bahaw

tuloyang binalot ng kadiliman ang paligid

di makita ang hahantungan kapag mahuhulog sa bakilid

ang mata'y idilat nang kusa at hayaang muling pumikit

at tahakin ang tunay na laman nang puso't isip.

Inusara

akalain mong di nila ako kilala ,akala ko makakasabay sila

akala nila masasabayan ko ang kanilang pagtawa

akala ko naman masasakyan nila ang aking bangka 

amputa lang , kasi naunahan ko sila sa pagmumura

ano kayang biro ang magpapatawa sa madaldal na bunganga

anong drama ang magpapaluha sa mga mapanghusgang mata

ano kaya ang nakikita nila sa aking katawang lupa?

anong ibig sabihin nang mga katanungan na sana'y di mahalata ?

kailan pa kaya ako mkakahanap nang IBANG tunay na karamay

siguro'y kapag patay na ako , diyan lang sila aaho't maglalamay

iaabot ko na lang sa KANILA ang aking kamay di para isama sila sa hukay

dahil upang makita nila na kahit sa huling kaway . mawawalan ako ng kaaway

ampanget . di nila alam kung bakit ako tumatawa

antae . at di nila alam kung bakit ako umiiyak 

astilan . pangalan ko lang pala ang alam nila

taena !  at mali pa ang espeling !

nag-umpisa sa di pormal na pagpapakilala 

hanggang naging makata kuno sa gitna

naiwa'y isa pa ring magandang ala-ala

ang makakilala nang isang hindi pala nakakakilala

Usapang Libro

pagkalipas nang mahigit isang taon . naibalik na rin sa akin ang libro ko (Kapitan Sino ni Bob Ong) . bagong-bago pa ito noong hiniram sa akin ng kaklase ng kapatid kong mahilig magpahiram ngunit nung ibinalik na ay vintage na kung titignan . may electrical tape pa na nakadikit sa mga pahinang halatang napunit . dinikitan nya pa ha . ayos lang atleast naibalik . ewan ko ba kung bakit ganito tayong mga pinoy . kung hindi mo hahanapin ang hiniram nila , hindi talaga ibabalik at kung ibabalik naman ay may sira o may kulang na .

may kakilala ako , ganitong ganito rin yung ginawa niya noon eh . parang hiniram niya lang ang isang tao saka ibinalik  rin noong hindi na niya raw kayang hawakan . wala naman daw nasira doon sa iniwan niyang tao pero sabi niya may kulang na daw . ewan ko kung ano . maraming beses daw ding naulit yun . parang pinapaasa niya lang at kung aasa na , di na niya kikibuan . sarap kaya daw sa pakiramdam . NOON . pero ngayon parang bumaliktad na daw ang mundo , nasa north na ang south .. at ang west nasa labas na . at ngayon parang librong hawak ko ang kalagayan niya . may laman nga pero kulang naman . at pipiraso na lang ang nagdidikit sa mga pahina nito . makakalimutan na kung mahuhulog . wag kang mahuhulog para di ka malimutan .

"wag mong husgahan ang libro sa kanyang pabalat" . balatan mo na lang saka mo husgahan . ewan ko ba .. bahala na. gusto ko yung hinuhusgahan muna ako sa panlabas kong kaanyoan . wala lang . gusto ko lang . gusto kong minamaliit ako . gustong kong ayawan na muna ako . pansamantala . wala lang . gusto ko lang .. para kung makikita na nila kung ano talaga ang kaya kong gawin ay hahanga sila . ikaw rin ha . at kapag humahanga na sila . gagawa ako ng isang bagay na di nila magugustuhan para ayawan na naman nila ako . wala lang . gusto ko lang , gustuhin mo rin ha .

alam ko na kagaya ng mga libro . nakakapagod ring basahin ito . pero ano magagawa ko ? nagsusulat ako dahil gusto ko . di ko kayang ayawan ang gusto ko lalo na kung masaya ako dito . anlayo na sa pamagat nu ? gamitan mo nang ruler diba mlayo na . ewan ko kung bakit . gusto ko malayo marating nito . dahil siguro ay may pinapatamaan ako .. di ko alam kung ano o sino . sana may makapuna sa mga letrang 'to . kakapagod kaya magtype . ok lang mag-isip .. natural na naman yan sa ating mga tao eh . ang mag-isip , pero ang kaibahan lang sa akin at sa ibang gumagawa nito ay ibinabahagi namin ito sa iba . try mo , tinatry na nga niya eh . subukan mong kumuwala sa sarili mong anino at ikaw na mismo ang maging liwanag . parang tanga lang . wag kang matakot . magsulat ka ng libro . L-I-B-R-O .. isulat mo ang mga naganap at nagaganap sa buhay mo . gagaan na ang pakiramdam mo , natututo ka pa . PWAMIS ! SWEYR ! FEYKSMEN !

Tekniks ko sa Eggzam

kanina lang nagtake na ako ng exam . special pa . dalawa lang kami .. bago pra sa akin ang pamamaraang ginamit ni ma'am sa exam niya . slideshow .. katamaran nga naman , daming nagagawa . pero mutiple choice pa rin gaya ng dati kaya naging madali . madaling sagutan pero di ako sigurado sa sagot ko .

kahit noon pa .. ewan ko ba kung bakit . basta mutiple choice ang exam ay madali lang akong nakakasagot . dahil siguro ito sa mga paraang ginagamit ko sa pagsagot nito . andami kong tekniks noon .. iisa-isahin ko ha .

• ballpen teknik

ang teknik na ito ay gingamitan ko ng ballpen . una kumukuha ako ng papel at susulatan ko ito ng mga pagpipilian . depende kung A,B,C o A-D. tapos ay ilalagay ko ito sa aking mesa at dahan-dahan kong inaangat ang aking ballpen hanggang sa pantay na ito sa aking noo (dahil ang noo ay ang sentro ng karunungan). tapos ay ihuhulog ko ang ballpen at kung anong letra ang mababagsakan ng dulo nito ay yun ang sagot ko. try mo .

• sensor-sensor teknik

ang teknik namang ito ay ginagamitan ng matalas at ibang klaseng pandama at ako lang siguro ang gumagawa nito sa mundo . haha . una , bubuksan ko ang aking palad . tapos ititiklop ko ang aking mga daliri maliban sa hintuturo .. sunod ay itatapat ko ang aking daliri sa mga letra na pagpipilian . kung anong letra ang may pinakamalakas na awra ay yun ang sagot ko . at sure na ako dito .

• kalabit teknik

ito na siguro ang pinakapopular na teknik mula noon hanggang ngayon . simple lang gawin ito . kelangan matalas ang mata mo . kalabitin ang iyong katabi at tignang mabuti kung anong letra ang tinuturo niya sa kanyang papel . simple lang pero epektib! 

• amang teknik

ang amang (pipi sa tagalog) teknik ay ginagamit kung nasa malayong upuan yung gusto mong kalabitin . pero di mo magawang kalabitin kasi di ka si Luffy . ang gawin mo lang ay kunin mo ang atensyon niya nang hindi nakakahalata ang guro . gaya ng pag-ubo o pagkukunwaring pagtapon ng basura para lang madaanan siya . tapos .. mag sign language kayo . yun na . ikaw na bahala kung anong gagamitin niyong sign language kung gagamitan mo ba ng kamay,paa o nguso . mag-ingat ka kasi nakatingin sa iyo si ma'am ..

ang mga pamamaraang ito ang nagdala sa akin kung saan man ako ngayon . ewan ko lang kung nasaan ako ngayon sa oras na binabasa mo ito . txt mo ko pra malaman mo .. marami pa akong tekniks na nalalaman pero di ko sasabihin bka gayahin mo at baka mapunta ka dito . kung saan man ako ngayon .. maging iba ka , di madaling maging ikaw . wag mong piliting ilagay sa ulo mo ang mga salita .. hayaan mo itong prang hangin na dadaan at kusang pumasok . bka dumugo ilong mo . sige ka .. ano kaya konek? sa mga di pa nkakasubok sa mga teknik na ito malamang di ka naging estudyante ..