Bangon

Maraming naanod na bahay.
Kasingdami ng mga nawasak na buhay.
Lupang dating sagana sa likas na yaman.
Nagmistulang isang malawak na libingan.

Niragasa ng baha ang buhay na nananahimik.
Binasa ng ulan ang mga batang walang imik.
Nilamon ng dagat ang bawat pangarap.
Nawalan ng silbi ang bawat pagsusumikap.

Sa pagkakadapa ay muli nating ibabangon.
Mga bayang nasalanta'y iaangat sa pagkakabaon.
Nangangaylanga'y tutulongan natin ngayon.
Upang kaginhawaa'y makamtan sa madaling panahon.

Para Sa'n Pa?

Para sa'n pa ang pagbuklat ng aklat kung mananatili paring salat?

Walang silbi ang mga sulat kung lilinlangin lang ang lahat.

Paniniwalaan pa ba ang bawat ulat?

Huwag ipagdamot ang pagiging tapat.

Hindi porke't tugma ang mga salita ay tama na.

Pasakalye, bola at inililigaw lang pala.

Idinadaan sa magandang pagsasalita.

Wala namang tamang ginagawa.

Para sa'n pa ang pagbubuhat ng sariling bangko?

Kung ang mga pangako nama'y puro napako.

Walang silbi ang iyong pagiging mabango.

Dahil lahat tayo'y may bahong itinatago.

Huwag ipagdamot ang pagiging tapat.

Sa mga pader ay ating isusulat.

Sa mundo ay ating isasambulat.

Na iisa lang tayong lahat!

Palihim

Itinatago ang bawat salita upang hindi marinig ng iba.

Tunay na nangyayari ay ikinukubli sa madla upang di mapahiya.

Kung pwede lang sana na nakapiring ang kanilang mga mata.

Malaya na sanang makakapaglakad sa gitna ng kalsada.

Magkukunwari na lang na walang alam sa nagaganap.

Ipagpapalagay na lang na walang silbi ang mangarap.

Ipapatangay na lang sa hangin ang mga sasabihin.

Maipagpatuloy lamang ang mga pagkikitang palihim.

Palihim na sumasayaw sa saliw ng musika na sa isip lang gumagana.

Kinakanta ang bawat himig na palihim ring naglalakad sa tenga.

Sa bawat letra ng paboritong kanta ay bumabalik ang nagdaan.

Maaaring ang pakiramdam ay naglaho na ngunit nananatili parin ang alaala.

Swerte

Labing-isa. Apat. Siyam.
Pinipindot ang numero.
Upang makakain ang payaso.

Labing-isa. Apat. Siyam.
Babango't didiligan ang pananim.
Inihain ay kakainin.

Labing-isa. Apat. Siyam.
Kape ang hinahanap.
Asukal ay di mahagilap.

Labing-isa. Apat. Siyam.
Tatlong pusa ay aaliwin.
Isang taong ansarap sapakin.

Labing-isa. Apat. Siyam.
Kayamana'y madaragdagan.
Habang isa'y nag-aabang.

Labing-isa. Apat. Siyam.
Titiisin ang di tanggap.
Para sa konting pangarap.

Tatlong Oras na Pag-ibig

Nag-iinit ang katawan kahit na maalinsangan
Naghahanap ng mapaglalabasan
Upang init ay maibsan
Bugwak!

Saan nga ba pwedeng itutok ang nadarama
Saan nga ba pwedeng ibulsa
Saan kaya makakaisa
Aaaah!

Lintik 'tong gan'tong problema
Puson ay parang sasabog na
Tang ina! Nasaan ka na
Bugwak!

Diretso ang paglalakad kasama ang bagong kakilala
Katawa'y lumiko na lang ng bigla
Ito na ang hinahanap kanina pa
Aaaah!

Pumasok sa isang kwartong walang bintana
Ikinandado kasama ang isang estranghero
Mag-uumpisa na ang dwelo
Bugwak!

Parang asong ulol na pinaghahagkan
Labi, leeg hanggang sa talampakan
Walang pakialam, walang alam
Aaaah!

Ito na ang hinhintay, humanda sa pagpasok
Hinimas, binasa at saka itinutok
Sapol! Pormang tatsulok
Bugwak!

Tatlong oras ay napakadaling lumipas
Pinagsawaan hanggang kumupas
Kaybilis ng gintong oras
Aaaah!

Lumabas sa kwartong makasalanan
Naghiwalay, di alam ang pangalan
Hindi umimik, lumiko sa kanan
Bugwak!

Tatlong oras na pag-ibig ang tawag dito
Mauulit kaya ang kasalanang 'to
Makakapasok pa kaya ako
Aaaah!

Isang Hakbang

Isang hakbang na lang ako'y makakalaya na
Mula sa kahapon na sa'king isip nakataga
Ang panibagong yugto ay nasa aking harapan
Yayakapin ko ito at marubdob na hahagkan

Isang luha na lang at ako'y magiging masaya
Tatawanan ko na lang ang mga alaala
Ang aking sarili ay muli kong ibabangon
Mula sa malalalim na pagkakabaon

Isang tawa na lang at ito'y tuloy-tuloy na
Hanggang sa mawalan na ako ng hininga
Mamamayapa ang mga walang silbing luha
Ilalaan ang natitira sa taong tama

Isang hakbang, isa na lang!
Isusulat sa papel, iguguhit sa pader
Isasambulat sa sambayanan
Na isang hakbang na lang ang kalayaan

Oh Wag!

Biyernes. Halata ang mga kilos. Nagmamadaling umuwi. 
"Oh wag! Wag kang magduda sa kanya." Sabi sa sarili.
Pinabayaan. Hinayaang di makita ang mga ngiti.
Isang umaga. Nakita. Larawan. Agad nagduda.
Biglang nagalit. Nagngingitngit dahil sa init.
Isa pa. Kailangan ko pa ng isa. Isang pruweba.
Inanyaya. Agad pinuntahan. Kabilang mesa. Nakita.
Nasilayan. Aking nakita. Pamilyar na mukha.
Inusisa. Agad nanghusga. Ang iksi ng damit niya.
Pula. Kulay pula. Puti. Maputi ang balat niya.
Mukha. Mukhang matagal. Matagal na talaga.
Kapit-bisig. Iisa ang mga bisig. Kapit-bisig sila.
Natawa. Ako'y napatawa. Ayon! Kitang-kita.
Duda. Tama ang aking hinala. Oh wag!
Di mapigilan. Oh wag! Masakit na ang tiyan!
Oh wag! Cge igalaw mo pa. Oh wag! 
Nag-umpisa. Di pormal ang simula.
Nagtapos. Duda ko ay tama.
Simula. Inumpisahan sa paghihinala.
Natapos. Nagtapos na tamang hinala.
Oh wag! Wag nga naman. Di mapigilan.